Η εαρινή ισημερία είναι εκείνο το χρονικό σημείο του έτους που έρχεται η άνοιξη. Η άνοιξη, όμως, δεν είναι απλά μια εποχή του χρόνου. Στο μυαλό των περισσότερων από εμάς, η άνοιξη είναι συνδεδεμένη με την καλοκαιρία, τη ζέστη, τις βόλτες, τις εκδρομές, τον ήλιο... Και ως συνέπεια αυτών, σχεδόν αυτόματα, θεωρούμε την άνοιξη ως σύμβολο της καλής διάθεσης, της αναγέννησης της φύσης, του έρωτα και της ζωής. Γι' αυτό το λόγο δεν υπάρχει πιο κατάλληλη μέρα για να γιορτάσουμε την ποίηση. Μέσα από αυτήν τη μορφή τέχνης - όπως και από κάθε μορφή τέχνης - μπορούμε να αναγεννηθούμε, να δούμε τα πράγματα αλλιώς, να εκφράσουμε το φως που έχουμε μέσα μας... Μέσα από την ποίηση, οι λέξεις, από σημάδια μιας γραφίδας σε χαρτί, μετατρέπονται σε ζωντανά και παλλόμενα σώματα δημιουργώντας όγκους και σχήματα. Η ποίηση μπορεί να σχηματοποιεί και σωματοποιεί το συναίσθημα. Για εσάς τι είναι η ποίηση;
Παρακάτω μπορείτε να διαβάσετε πέντε ποιήματα ποιητικής που εκφράζουν τις σκέψεις των ίδιων των ποιητών για την ποίηση.
Καλή άνοιξη και καλή ανάγνωση!
1. Αργύρης Χιόνης, (Άτιτλο)
Η ποίηση πρέπει να ‘ναι
Ένα ζαχαρωμένο βότσαλο
Πάνω που θα ‘χεις γλυκαθεί
Να σπας τα δόντια σου
2. Γιώργης Παυλόπουλος, Τα αντικλείδια
Ἡ Ποίηση εἶναι μιά πόρτα ἀνοιχτή
Πολλοί κοιτάζουν μέσα χωρίς νά βλέπουν
τίποτα καί προσπερνοῦνε. Ὅμως μερικοί
κάτι βλέπουν, τό μάτι τους ἁρπάζει κάτι
καί μαγεμένοι πηγαίνουνε νά μποῦν.
Ἡ πόρτα τότε κλείνει. Χτυπᾶνε μά κανείς
δέν τούς ἀνοίγει. Ψάχνουνε γιά τό κλειδί.
Κανείς δέν ξέρει ποιός τό ἔχει. Ἀκόμη
καί τή ζωή τους κάποτε χαλᾶνε μάταια
γυρεύοντας τό μυστικό νά τήν ἀνοίξουν.
Φτιάχνουν ἀντικλείδια. Προσπαθοῦν.
Ἡ πόρτα δέν ἀνοίγει πιά. Δέν ἄνοιξε ποτέ
γιά ὅσους μπόρεσαν νά ἰδοῦν στό βάθος.
Ἴσως τά ποιήματα πού γράφτηκαν
ἀπό τότε πού ὑπάρχει ὁ κόσμος
εἶναι μιά ἀτέλειωτη ἀρμαθιά ἀντικλείδια
γιά ν' ἀνοίξουμε τήν πόρτα τῆς Ποίησης.
Μά ἡ Ποίηση εἶναι μιά πόρτα ἀνοιχτή.
3. Ανδρέας Εμπειρίκος, Η ποίησις είναι ανάπτυξι στίλβοντος ποδηλάτου.
Η ποίησις είναι ανάπτυξι στίλβοντος ποδηλάτου.
Mέσα της όλοι μεγαλώνουμε. Οι δρόμοι είναι λευκοί.
Τα άνθη μιλούν. Από τα πέταλά τους αναδύονται συχνά μικρούτσικες παιδίσκες.
Η εκδρομή αυτή δεν έχει τέλος.
4. Τίτος Πατρίκιος, Σε βρίσκει η ποίηση
Εκεί που αναρωτιέσαι για πράγματα που πρώτη φορά
αντικρίζεις
για πράγματα χιλιοειπωμένα που έχουν πια περάσει
για πράγματα που ξαφνιάζουν κι ας γίνονται κάθε μέρα
για πράγματα που έλεγες δεν θα συμβούν ποτέ
και τώρα συμβαίνουν μπρος στα μάτια σου
γι´ άλλα που επαναλαμβάνονται μ’ ελάχιστες παραλλαγές
για πράγματα που πουλιούνται μόλις πιάσουν
κατάλληλη τιμή
για πράγματα που σάπισαν με το πέρασμα του καιρού
ή που ήσαν σάπια απ ' την αρχή και δεν το έβλεπες
εκεί που απορείς για πράγματα που μπόρεσες να κάνεις
για πράγματα σοβαρά ή ανόητα που ρίσκαρες τη ζωή σου
για πράγματα σημαντικά που τα κατάλαβες αργότερα
για πράγματα που τα φοβήθηκες κι απέφυγες
ν’ αναλάβεις
για πράγματα που τα προγραμμάτισες και δεν σου βγήκαν
γι´ άλλα που τα σχεδίασαν άλλοι και βγήκαν διαφορετικά
για πράγματα που σου έτυχαν χωρίς να τα περιμένεις
για πράγματα που μόνο τα ονειρεύτηκες
και κάποτε, μία στις χίλιες πραγματώθηκαν...
Εκεί απάνω σε βρίσκει η ποίηση.
5. Νίκος Αλέξης Ασλάνογλου, Ars Poetica
Το ποίημα θέλω να είναι νύχτα, περιπλάνηση
σε ξεμοναχιασμένους δρόμους και σε αρτηρίες
όπου η ζωή χορεύει. Θέλω να είναι
αγώνας, όχι μια μουσική που λύνεται
μα πάθος για την μέσα έκφραση μιας ασυναρτησίας
μιας αταξίας που θα γίνει παρανάλωμα
αν δεν τα παίξουμε όλα για όλα.
Όταν οι άλλοι, αδιάφοροι, με σιγουριά
ξοδεύονται άσκοπα ή ετοιμάζονται το βράδυ
να πεθάνουν, όλη τη νύχτα ψάχνω για ψηφίδες
αδιάφθορες μες στον μονόλογο τον καθημερινό
κι ας είναι οι πιο φθαρμένες. Να φεγγρίζουν
μες στο πυκνό σκοτάδι τους σαν τ' αχαμνά ζωύφια
τυχαίες, σκοτωμένες απ' το νόημα
με αίσθημα ποτισμένες.
*Αν θέλετε να διαβάσετε κι άλλα ποιήματα που να συνδέονται με τη σημασία της ποίησης, ακολουθήστε αυτόν τον σύνδεσμο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου